Janis Ricos: Epitaf (Vazhdim)
11/09/2019
Biri im, kërthizë e kërthizës sime, zemër e zemrës sime,
zogth i oborrit të varfër, lule e shkretisë sime.
Si u mbyllën sytë e tu dhe më nuk shohin si qaj,
dhe nuk lëviz, dhe nuk dëgjon
hidhërimet që të kallëzoj.
Biró, ti që shëroje çdo brengë timen,
që parashikoje nën qerpikët e mi ç’kalonte,
tanimë s’më ngushëllon
e më s’bëzan,
nuk më sheh plagët,
që të përbrendshmet më hanë?
Zogu im, ti që më sillje ujë në pëllëmbë,
nuk më sheh si copëtohem dhe
dridhem si kallam?
Në mes të rrugës ku rri shtrirë,
flokët e mi të zbardhur lëshoj
e zambakun tënd të vyshkur,
me to e mbuloj.
Puth buzën tënde të akullt,
që më rri e heshtur,
dhe ngjan si të më mbajë mëri
dhe qëndron e vulosur.
Nuk më flet, ah e mjera unë!
Shihi gjinjtë e mi!
Në sisët që pive,
thonjtë i ngul, biri im!
Përktheu nga greqishtja: Eleana Zhako